Steenfabriek

Omschrijving

Steenfabriek (Ringkove):

Foto 2: Locatie van de steenfabriek "ingebed" op een hedendaagse kaart.

Voordat de steenfabriek van Teeuwen zich in 1897 vestigde op het terrein waar nu de Molenbossenflats staan, beschikte Blerick al over enkele steenovens. Zij lagen vooral in de buurt van de Tangkoel. Exploitanten daarvan waren onder anderen Nefkens, Grubben, Bartels, Sanders en Hillen. De stenen uit die ovens waren vooral bestemd voor lokaal gebruik, bijvoorbeeld voor de bouw van de Geloftekerk van Sint-Antonius van Padua (1897-1899).

De eerste echte steenfabriek werd in 1897 gesticht door vier broers Teeuwen (die in Tegelen, Reuver en Kaldenkirchen ook over dergelijke bedrijven beschikten) en de Blerickse broers Leo en Henri Nefkens. Oorspronkelijk heette het bedrijf dan ook 'Teeuwen & Nefkens, stoomfabriek te Blerick bij Venlo'. Na vijf jaar namen de Tegelse broers Paul en Joseph Teeuwen echter geheel de touwtjes in handen en sindsdien stond de firma als "Gebr. Teeuwen's Steenfabriek te Blerick" bekend. De fabriek vervaardigde gevelstenen, profielstenen en zogenaamde radiale stenen, die bestemd waren voor de bouw van schoorstenen. Die radiale stenen werden al snel de specialiteit van het bedrijf. De leem die nodig was voor de fabricage van de stenen haalde de firma uit speciaal daartoe aangekochte terreinen langs de Maasoever. De fabriek was heel modern en beschikte bij de start over een kunstmatige drooginrichting voor stenen, droogloodsen en een ringoven. Van die ringoven werd de naam afgeleid waarmee de Blerickenaren de fabriek aanduidden: de ringkaove.

De steenproduktie wisselde nogal, ze bedroeg bijvoorbeeld in 1929 3,8 miljoen, in 1933 4,6 miljoen en in 1938 2,3 miljoen exemplaren. De fabriek van de Gebr. Teeuwen was een van de grotere werkgevers in Blerick, in 1910 werkten er 50 mensen, in 1927 90.

De Tweede Wereldoorlog maakte een eind aan het bestaan van de steenfabriek. Nadat de produktie in 1943 vanwege gebrek aan brandstof was komen stil te liggen, zochten veel Blerickenaren er hun toevlucht bij luchtalarm of als ze uit de handen van de Duitsers wilden blijven. In november 1944 trokken Duitsers zich er met tanks terug. Diezelfde maand bliezen ze de schoorsteen op. Omdat de Britten op 3 december bij de bevrijding van Blerick dachten dat de tanks zich nog steeds bij de fabriek bevonden, werd deze hevig bestookt. De Duitsers waren echter al lang weg, en het resultaat van de beschieting was slechts dat de fabriek in een puinhoop veranderde. Na de oorlog werd de produktie niet meer hervat. De gemeente Venlo kocht de grond met de overblijfselen in 1956. Tien jaar later verrezen er de Molenbossenflats.

(Bron: Blericklopedie)

Informatie

Meer info