Blariacumplein:
Vóór de Tweede Wereldoorlog bouwt Bouwvereniging Blariacum 32 woningen aan de Blariacumstraat, het Blariacumplein en de Parallelstraat.
Kort na de eeuwwisseling komt in de architectuur en stedenbouw de tuinstadgedachte tot ontwikkeling. Het gaat om het bouwen van kleine blokken met voor die tijd nogal wat groen in een woonsfeer van licht, lucht en ruimte. Blariacum's eerste bouwproject uit 1922, het Blariacumplein is met een duidelijke knipoog naar deze archtitectuur gebouwd. Aan de afwerking is grote zorg besteed, wat te zien is aan de dakoverstekken, de dakkapellen, en de gootbakken. De woningen bewijzen vele jaren hun diensten in een wijk waar het goed toeven is.
Gaandeweg voldoen de woningen echter niet meer aan de eisen van de tijd. Ze zijn klein en renoveren lijkt geen optie. Vandaar dat Blariacum met pijn in het hart overweegt ze te slopen. Uiteindelijk gaan “de roots” van de corperatie niet helemaal verloren. Er volgt een combinatie van sloop, renovatie en nieuwbouw, rekening houdend met de cultuurhistorie van het gebied. De historische tuinstadarchitectuur is zo voor de toekomst behouden.
Bron: Wonen onder een goed gesteente. Antares 100 jaar.
Opmerking plaatsen