Alde Sint-Antoniuskerk

De Sint-Antoniuskerk aan de Antoniuslaan werd in de jaren 1897-1899 gebouwd vlak naast de oude Sint-Lambertuskerk, die hierna grotendeels werd afgebroken. Voor de bouw van de nieuwe kerk kocht het kerkbestuur een groot open terrein in de nabijheid van de oude parochiekerk en een ruim woonhuis, de latere kapellanie, achter het kerkhof. Op 13 juni 1897, Sint-Antoniusdag, legde deken Ch. Marres van Venlo de eerste steen. Het gebouw kreeg een grondplan van 75 bij 26 meter. De Sint-Antoniuskerk werd in neogothische stijl gebouwd naar een ontwerp van architect Caspar Franssen uit Roermond. Zijn plan voor de kerk werd op een tentoonstelling in Brussel met goud bekroond. Het groots uitgevoerde gebouw kreeg in het middenschip en de zijbeuken ruim 630 zitplaatsen en in de kruisarmen en het koor ongeveer 300 knielbankjes voor kinderen. Het meest in het oog sprong echter de slanke 75 meter hoge westtoren met zijn rijzige spits. Het gebouw werd opgetrokken van baksteen met toepassing van bergsteen voor de lijsten. Het gehele interieur werd met gemetselde gewelven overkluisd. De werkzaamheden vorderden snel. Op 1 november 1898 was de kerk onder dak en eind februari 1899 begon men met het timmerwerk aan de grote toren. De oude kerk leek slechts een kapel naast de nieuwe. Op zondag 11 juni 1899 zegende deken Ch. Marres van Venlo de kerk plechtig in, waarna de Blerickse pastoor Stassen de eerste plechtige Heilige Mis opdroeg.

De hele maand juni trokken er grote processies uit de hele provincie naar de nieuwe kerk. Zelfs uit Amsterdam kwamen bedevaartsgangers naar Blerick. Voor de Blerickse pastoor een hoopvol begin. Hij hoopte namelijk dat Blerick zich door de bouw van kerk tot een bedevaartsoord zou ontwikkelen. Hij dacht dat Antonius, als patroon van verloren voorwerpen, beter in trek zou zijn bij de gelovigen en derhalve méér inkomsten zou opleveren dan Lambertus. Zijn wens ging echter niet in vervulling: Blerick werd geen tweede Kevelaer. De parochie bleef met een financiële kater zitten, maar Blerick had een prachtige kerk die enkele decennia het beeld van het dorp domineerde. In november 1944 kwam hieraan echter een einde. Bij het naderen van de geallieerde troepen werd de fraaie kerk door de Duitsers opgeblazen.

Bron: Blerickclopedie (1994)