Kindsheidsoptocht

Terug naar de zomer van 1957: Blerick als toneel van de grootste kindsheidsoptocht ooit Door de straten trok een verhaal van heidendom, verlossing en missie – met 2500 kinderen en 30 praalwagens.

Wie in de zomer van 1957 in Blerick woonde, herinnert zich wellicht nog levendig die ene zondagmiddag in juli. De dag waarop 2500 kinderen en dertig indrukwekkende wagens een optocht vormden die drie kilometer lang door het dorp slingerde – een bonte, feestelijke en diep religieuze stoet.

De kindsheidsoptocht van 28 juli 1957 groeide uit tot een cultureel en spiritueel hoogtepunt in het katholieke leven van het naoorlogse Blerick. Wat begon als een religieus initiatief, groeide door de inzet van de drie parochies – Lambertus, Hubertus en Antonius – uit tot een spektakel dat nog altijd tot de verbeelding spreekt.

Een levend catechismus op straat

De optocht was niet zomaar een feestelijke parade. Het was een ‘lopend verhaal’, een theatraal en visueel indrukwekkend catechismus waarin kinderen in kleurrijke kledij en met expressieve wagens de grote lijn van de katholieke boodschap verbeeldden.

Het begon met het “heidendom”, uitgebeeld door kinderen van de Lambertusparochie: medicijnmannen, Boeddhisten, slavernij, lijkverbranding en andere taferelen die volgens het missiedenken ver van het christendom stonden. Daarna volgde de “heilsboodschap van Christus”, met scènes uit het leven van Jezus, verzorgd door de Hubertusparochie. Tot slot kwam het derde deel: de “missie-uitvoering” – een ode aan de paters, zusters en leken die wereldwijd het geloof verspreidden, uitgebeeld door de Antoniusparochie. Van inlandse bisschoppen tot katholiek onderwijs en medische zorg: alles kwam aan bod.

Samenspel van geloof en gemeenschap

Wat dit evenement zo bijzonder maakte, was de kracht van samenwerking. In een tijd waarin Blerick nog duidelijk rond parochies georganiseerd was, wisten de drie geloofsgemeenschappen de handen ineen te slaan. Gezonde rivaliteit bij het bouwen van de wagens leidde niet tot verdeeldheid, maar tot verbeeldingskracht en vakmanschap. Niet alleen kinderen, maar ook talloze vaders en moeders, vrijwilligers, harmonieleden en verenigingen werkten wekenlang aan kostuums, wagens, routes en muziek. De hele gemeenschap leefde naar deze zondag toe.

Een optocht voor het geheugen van Blerick

Het diocesane missiecomité zag de potentie van deze indrukwekkende stoet en besloot foto’s te maken voor een diaserie die in Limburg en daarbuiten vertoond kon worden. Ook werd er een fotowedstrijd uitgeschreven met een hoofdprijs van 25 gulden – een aanzienlijk bedrag in die tijd. De optocht werd een voorbeeld van wat katholieke opvoeding, creativiteit en gemeenschapszin konden voortbrengen. Het was religieuze vorming in levende lijve, maar ook theater, geschiedenisles, logistieke krachttoer en volksfeest in één.

Wat blijft?

Zestig jaar later mogen we ons afvragen: wat blijft er van zo’n optocht hangen in het collectieve geheugen van Blerick? Ouderen zullen het zich herinneren als een hoogtepunt uit hun jeugd. Jongeren kennen het wellicht alleen uit verhalen of vergeelde foto’s. Maar het verhaal van die ene zondag in juli 1957 laat zien waartoe een gemeenschap in staat is als zij zich samen inzet voor iets groters dan zichzelf.

Door: Joep Dückers, 29 april 2025

Bron: Dagblad voor Noord-Limburg 27 juli 1957

Heeft u nog foto's of herinneringen aan deze kindsheidsoptocht? Laat het ons weten.