Treinramp 1931

Omschrijving

Treinramp 1931:

Foto van een ongeval nabij Wachtpost 66.

De vrome moeder die een ramp veroorzaakte.
Het was een nevelachtige zaterdag morgen, die 14e februari 1931. In Venlo was zoals iedere zaterdag weekmarkt, in de 30er jaren nog het kloppend hart van de economie in de regio. Uit alle buurdorpen trokken mensen naar Venlo om de markt te bezoeken. Het waren crisisjaren in Nederland, arbeidersgezinnen hadden moeite om het hoofd boven water te houden. Zo ook het gezin van de spoorwegarbeider van E. (uit piëteit ga ik de naam niet volledig gebruiken). Van E. was getrouwd en had (hierover verschillen de dagbladen) 15 kinderen. Mevrouw E. zou zelfs 19 zwangerschappen hebben gedragen. “Een goed katholiek gezin”, zouden we tegenwoordig zeggen. Om alle monden te kunnen voeden werkte ook mevrouw van E. bij de spoorwegen. Ze bemande de spoorwegovergang 66, gelegen in het Raaieind, ongeveer waar nu de DSM ligt op de Grubbenvorsterweg.

De zorg voor het gezin met zoveel kinderen en de 12 uren durende werkdag werden haar te zwaar. Spoorweg arbeider van E. had al meerdere brieven geschreven aan zijn werkgever met het verzoek om overplaatsing naar een andere, lichtere wachtpost, waar het werk minder zwaar zou zijn voor zijn vrouw met zwakke gezondheid. Daarin had hij ook aangegeven dat met name de onoverzichtelijkheid en de drukte op het spoor naar Nijmegen reden tot het verzoek waren.

De spoorwegbomen werden in die tijd nog handmatig gesloten. Ook op deze nevelige zaterdagmorgen in Februari deed Mevrouw van E. weer dienst in haar wachtershuis. Ze werd vergezeld van een van haar oudere dochters. Ze had zich even teruggetrokken om een boterham te eten en haar dochter stond buiten op de uitkijk. Om een of andere reden had ze het belsignaal gemist en de nevel zou er de oorzaak van kunnen zijn dat ook de dochter de trein niet bijtijds zag aankomen.

Op het zelfde moment naderde de bus Venlo – Grubbenvorst de spoorweg overgang. De bus was druk bezet met terugkerende marktbezoekers. De bus passeerde de niet gesloten spoorwegovergang en werd in de flank gegrepen door de Trein Venlo – Nijmegen.De bus die links afsloeg kon de van achteren naderende trein niet zien. Ondanks krachtig remmen van de machinist van de trein kon het ongeluk niet vermeden worden en werd de bus vol in de flank geraakt. De bus werd zeker 150 meter meegesleurd alvorens de trein tot stilstand kwam.

Trieste balans van deze ramp: 5 doden, 5 zwaar gewonden en 6 licht gewonde slachtoffers. Tot de zwaargewonden behoorde Wethouder Joosten van Grubbenvorst, hij verloor een been bij deze ramp. Tot de lichtgewonden behoorde ook de chauffeur van de bus. Hij had zich aan een van de lantaarns van de locomotief kunnen vastgrijpen en was zo 100 meter meegesleurd. Mevrouw van E. zou bij het aanzien van de ramp flauw zijn gevallen. Het ramptoerisme kwam ook in die dagen al snel op gang en soldaten uit de Frederick Hendrik kazerne werden opgetrommeld om het terrein af te sluiten.

Mevr. van E. werd op staande voet ontslagen en zou zich later dat jaar moeten verantwoorden voor de rechter. Het hele verhaal was een “gefundenes Fressen” voor de pers. Bij een groot deel der ochtendbladen kon de 49 jarige mevrouw van E. op behoorlijk wat sympathie rekenen. Het was een grove daad van wanbeleid, aldus het Limburgs Dagblad, dat de Nederlandse spoorwegen een dusdanig zware taak had overgelaten aan een zwaar overbelaste moeder van een groot gezin.

De uiteindelijke eis tegen Mevrouw van E. was 3 maanden. Ze werd veroordeeld tot een maand hechtenis, doch deze straf werd verminderd tot 7 dagen door tussenkomst van koningin Wilhelmina.Weliswaar werd haar ontslag gehandhaafd doch ze behield haar pensioen.

Informatie

Meer info